Butelka (6)
| Numer inwentarzowy | Czas powstania | Wymiary w cm. |
|---|---|---|
| IPRM/ETN/8 | XX w. 80 lata |
|
Opis |
Butelka po oranżadzie o poj. 0,5l w kolorze zielonym. Butelka z korkiem ceramicznym (białym) i zamknięciem kabłąkowym. Metalowy koszyczek – zardzewiały.
Brak nalepki. |
Historia obiektu |
Do muzeum butelkę przekazał Waldemar Chyliński z Franciszkowa.
Oranżada – chłodzący gazowany napój bezalkoholowy, tradycyjnie o intensywnie słodkim, pomarańczowym smaku. Do polskiej kuchni magnackiej oranżada trafiła w XVIII wieku, jako zapożyczenie z kuchni francuskiej. Przygotowywano ją wtedy z wody i cukru lub syropu oraz soku pomarańczowego. W czasach produkcji na skalę przemysłową, oranżada produkowana była na bazie soku w proszku, z domieszką substancji słodzących różnych od naturalnego cukru, oraz barwników i aromatów, nie mając już z pierwowzorem wiele wspólnego. Warto dodać, że dziś do produkcji napojów gazowanych wykorzystuje się kwas węglowy – gdy otwieramy butelkę z oranżadą wydziela się gaz – dwutlenek węgla, jest to produkt rozkładu kwasu węglowego; oraz fosforowy, który jest używany jako regulator kwasowości. W okresie PRL popularna była ponadto oranżada w proszku, sprzedawana w małych torebeczkach ekstrakt, który należy rozpuścić w wodzie, ale który bywał również konsumowany na sucho. W tamtym okresie można także było kupić oranżadę zapakowaną w foliowym woreczku, którą piło się za pomocą słomki. Źródło: wikipedia |
Stan zachowania: |
dobry |
Opis dźwiękowy: |
brak |
Licencja: |
 Licencja CC BY 3.0 Polska |
Drukuj
