Stół drewniany (2)
| Numer inwentarzowy | Czas powstania | Wymiary w cm. |
|---|---|---|
| IPRM/ETN/190 | XX w. |
|
Opis |
Stół brązowy z surowego (nielakierowanego) drewna.Blat wykonany z desek, przybity gwoździami do obrzeża i nóg. Pod blatem ok. 10-cm obrzeże z desek – w nim miejsce po brakującej szufladzie.
Nogi drewniane, toczone. |
Historia obiektu |
Ludzie przez bardzo długie wieki nie znali stołu w takiej postaci, jaką ma dziś. W najdawniejszych czasach stołem, tj. miejscem, gdzie układano jadło, była zwykła ściółka z trawy i liści, zabezpieczająca przed brudem ziemi. Po ściółce z trawy przyszła kolej na płachtę. Rozpościerano ja na równym, ubitym kawałku ziemi i na niej ustawiano potrawy. Następną postacią stołu była deska, która dla wygody kucających i klękających koło niej biesiadników otrzymała podstawki, które z czasem wydłużały się, aż zamieniły się w normalne stołowe nogi. W Polsce stół znany jest od początku dziejów. Pisał już o nim Marcin Bielski (1495-1575), pierwszy z kronikarzy polskich. W wiejskich chatach posiłki spożywano przy małym stołku, siadając wokół niego na stołkach o tej samej wysokości, jedząc ze wspólnej misy. Dość powszechnie funkcję stołu pełniły ławy. Można było na nich spać, siadać, a nawet przyrządzać posiłki. Jeszcze przed paroma wiekami stół był w chałupach prawdziwą rzadkością. Upowszechnił się tam dopiero w XVIII-XIX w., za przykładem dworów i miast. A i wówczas stół stał zwykle pod oknem ściany szczytowej izby, nakryty białym obrusem i przyozdobiony, użytkowany tylko w wyjątkowych okazjach, np. dla księdza. Źródło: www.bibliotekawszkole.pl |
Stan zachowania: |
średni |
Opis dźwiękowy: |
brak |
Licencja: |
 Licencja CC BY 3.0 Polska |
Drukuj
