Łyżwy
Numer inwentarzowy | Czas powstania | Wymiary w cm. |
---|---|---|
IPRM/ETN/98 | XX w. |
|
Opis |
Łyżwy – twarde, płaskie elementy tworzące wąskie płozy, mocowane pod podeszwą buta w celu ślizgania się po lodzie.
Długość płozy 31,2 cm, a wysokość 5 cm. Dwa uchwyty o wys. 1,8 cm, z przodu łyżwy uchwyty na buta skręcane i rozkręcane na śrubę o dł. 7,5 cm, z tyłu narty pod butem znajduje się kawałek blaszki o średnicy 3,6 cm. Bez butów. |
Historia |
Najstarsze znalezione łyżwy mają ok. 5 tys. lat, były zbudowane ze zwierzęcych kości, przywiązywane rzemieniami do butów.
Łyżwy zrobione całkowicie z żelaza wprowadzono w XVII wieku. Stalowe łyżwy z klamrami i zaciskami, przypinającymi je do butów, zostały sprzedane w 1850 r. i później przerodziły się w łyżwy na stałe przytwierdzone do butów. Łyżwiarstwo przez długi czas było środkiem lokomocji w krajach z długimi, mroźnymi zimami jak: Norwegia, Szwecja, Finlandia a w szczególności Holandia. Do XVIII wieku łyżwiarstwo stało się już nie tylko sposobem przemieszczania się, lecz również dobrze przyjętym sportem. Europejscy koloniści szybko wprowadzili łyżwiarstwo w USA i Kanadzie. Tradycyjne buty łyżwiarskie są wykonane ze specjalnej skóry i zawiązywane. Do celów rekreacyjnych coraz częściej wykorzystywane są buty plastikowe, zapinane na specjalne klamry. W XX wieku powstała również odmiana łyżew dwupłozowych (popularne: saneczki), wykorzystywanych głównie przez najmłodszych. Źródło: Moszyński K. – Kultura ludowa Słowian. cz 1. Kultura materialna |
Stan zachowania: |
dobry |
Opis dźwiękowy: |
brak |
Licencja: |
Licencja CC BY 3.0 Polska |