Lampa lutownicza (lutlampa)
| Numer inwentarzowy | Czas powstania | Wymiary w cm. |
|---|---|---|
| IPRM/ETN/68 | XX w. |
|
Opis |
Korpus – metalowy walcowaty pojemnik z uchwytem (zbiornik na benzynę).
Na górze korpusu – palnik z regulatorem. Po obu stronach korpusu zawory. Metal mocno zardzewiały. Brak napisów czy tabliczek znamionowych. |
Historia obiektu |
Lampa lutownicza (palnik lutowniczy, żargonowo: lutlampa) – przyrząd do lutowania zasilany paliwem ciekłym (benzyną, naftą) lub lotnym (propanem i butanem), z integralnym palnikiem (zwanym też dyszą). Przy paliwie ciekłym do uzyskania wstępnego ciśnienia niezbędnego do rozpalenia palnika stosowana jest wbudowana w zbiornik lampy ręczna pompka.
Zastosowanie: Benzynowe lutlampy sztorcowe znalazły zastosowanie przy ciągnikach rolniczych m.in. Ursus C-45. Wedle instrukcji, należało bowiem najpierw rozgrzać lutlampą głowicę żarową, aż ta nabierze wiśniowej barwy, zakręcić w międzyczasie korbką pompy układu smarowania i podpompować paliwo specjalną ręczną pompką. Kiedy głowica była już odpowiednio rozgrzana można było rozpocząć rozruch ciągnika. Lutlampy były również używane do dezynsekcji i dezynfekcji termicznej (w latach 1920 do 1960). Źródło: wikipedia |
Stan zachowania: |
średni |
Opis dźwiękowy: |
brak |
Licencja: |
 Licencja CC BY 3.0 Polska |
Drukuj
