Tara metalowa
| Numer inwentarzowy | Czas powstania | Wymiary w cm. |
|---|---|---|
| IPRM/ETN/195 | XX w. |
|
Opis |
Tara metalowa z dwiema nóżkami, z tyłu na górnej części umieszczony metalowy uchwyt, służący do zawieszenia na brzegu balii, drugiego brak.
Środek tary zardzewiały. Konstrukcja w postaci blachy falistej, harmonijka. |
Historia obiektu |
Tara, tarka – narzędzie wykorzystywane do prania odzieży; konstrukcja w postaci blachy falistej (lub innej sfałdowanej powierzchni – np. szklanej albo plastikowej), zwykle umocowanej w drewnianej lub metalowej ramie. Tara była zazwyczaj umieszczona w balii, osoba piorąca ręcznie przesuwała (tarła) namaczaną bieliznę po powierzchni tary. Falista powierzchnia tary pocierana ręką lub jakimś przedmiotem wydaje charakterystyczny odgłos, co wykorzystywane jest przez niektóre zespoły muzyczne (najczęściej wykonujące muzykę country) do wzbogacenia brzmienia wykonywanych utworów.
Pierwsze prototypy tary powstały w 1797 roku. Był to kawałek blachy falistej lub innej pofałdowanej powierzchni (sporadycznie używano również szkła lub plastiku) o kształcie prostokąta, umieszczonego w drewnianej lub metalowej ramie. Urządzenie wkładano do dużej bali zapełnionej ciepłą wodą przeznaczoną do prania. Brudną odzież namaczano, a następnie pocierano (tarło) po powierzchni tary. W oddzielnej wodzie należało pranie wypłukać. Suszenie odbywało się poprzez rozłożenie bielizny na trawie lub rozwieszenie na świeżym powietrzu. Tara praktycznie wyszła z użycia po pojawieniu się pralki. Źródło: wikipedia, Broszura „Wiejskie przetwórstwo” wykonana pod kierunkiem p. E. Gajownik, 2012 r. |
Stan zachowania: |
średni |
Opis dźwiękowy: |
brak |
Licencja: |
 Licencja CC BY 3.0 Polska |
Drukuj
