Stołek drewniany
| Numer inwentarzowy | Czas powstania | Wymiary w cm. |
|---|---|---|
| IPRM/ETN/188 | XX w. |
|
Opis |
Stołek drewniany posiadający dwie nóżki o wyciętych faliście bokach.
Na drewnie widoczne pozostałości 2 – 3 warstw farby. |
Historia obiektu |
Ofiarodawca – Józef Kozioł z Krępca. Dawniej do siedzenia używano pieńków, samorodnych zydli, stołków, krzeseł i ław (niekiedy nakrywanych poduszkami). Grecki wyraz tron nie oznaczał pierwotnie nic innego, jak zydel, czy krzesło; podobnie – stolec, stolica, czy stołek u słowiańskich książąt. Na bardzo znacznych obszarach rdzennej Polski i wschodniej Słowiańszczyzny nie były widywane krzesła z plecami, czy poręczami, a tym bardziej po wsiach. Ich miejsce zastępowały pozbawione pleców i poręczy – stołki, samorodne zydle, pieńki oraz niewielkie ruchome ławki. Źródło: K. Moszyński. Kultura ludowa Słowian, cz. I. |
Stan zachowania: |
dobry |
Opis dźwiękowy: |
brak |
Licencja: |
 Licencja CC BY 3.0 Polska |
Drukuj
