Nosidło, koromysło (2)
| Numer inwentarzowy | Czas powstania | Wymiary w cm. |
|---|---|---|
| IPRM/ETN/140 | XX w. |
|
Opis |
Nosidło w kształcie drewnianego walca spłaszczonego na środku i wcięciem na szyję Metalowe obręcze na końcach – brak łańcuchów. Drewno zniszczone przez korniki, metal pordzewiały. |
Historia obiektu |
Nosidło (regionalna nazwa – koromysło) to drewniany przyrząd do przenoszenia wody do domu z odległych zbiorników wodnych: strumieni, rzek, źródeł, studni lub beczkowozów.
Nosidło ma kształt pałąkowatej belki z wycięciem na szyję zakładanej na ramiona. Dwa pojemniki o zbliżonej wadze wieszało się na hakach na obu końcach pałąka, dzięki czemu koromysło zachowywało równowagę. Na wielu polskich wsiach wykorzystywano koromysła do noszenia wody jeszcze do późnych lat 80. XX wieku. Rolnictwo i ogólnie praca w gospodarstwie wymagała dostępu do dużych ilości wody, której na wsiach było mało. Jeszcze w roku 1965 ponad 50% polskich gospodarstw rolnych nie miało dostępu do bieżącej wody jak i do studni. Najgorzej w zaopatrzenie w wodę było m.in. w województwie lubelskim. Źródło: Moszyński K. – Kultura ludowa Słowian. cz 1. 1929 r., wikipedia |
Stan zachowania: |
średni |
Opis dźwiękowy: |
brak |
Licencja: |
 Licencja CC BY 3.0 Polska |
Drukuj
