• Szerokość: 12
• Głębokość/długość: 82

Opis

Maglownica ma 15 zaokrąglonych karbów.

Z tyłu maglownicy zamocowana jest drewniana, podpórka o okrągłym kształcie .

Nieliczne ślady po kornikach.

Wygląda na mocno wysłużoną.

Historia

Moszyński pisał o maglownicy, że była „najpospolitszem (…) narzędziem mnącem i gładzącem wypraną, wyschniętą bieliznę jest wałkownica (czyli maglownica)”.

W czasach, gdy gospodynie robiły pranie w pobliskich zbiornikach wodnych lub domowych baliach, tkaniny wykonane z włókien roślinnych w kontakcie z wodą i ługiem stawały się sztywne i szorstkie. Aby zaradzić niepożądanym skutkom prania wykorzystywano maglownicę, którą wygładzano podsuszoną bieliznę i płótna. Nawijano na wałek wypraną tkaninę tocząc po niej żłobkowaną częścią deski. W efekcie sztywne płótna nabierały elastyczności .
Maglownice ręczne bywały robione przez zaradnych gospodarzy lub chłopców starających się o rękę dziewczyny. Narzędzia przybierały różne formy: od najprostszych, spełniających funkcję użytkową, po formy bardziej wyszukane, dekoracyjne dla domu.

Źródło: www.etnomuzeum.eu, „Kultura ludowa Słowian” Kazimierz Moszyński, cz. I, 1929 r.

Stan zachowania:

Opis dźwiękowy:

Licencja: