Maszyna do szycia (3)
| Numer inwentarzowy | Czas powstania | Wymiary w cm. |
|---|---|---|
| IPRM/ETN/119 | 1964 r. |
|
Opis |
Maszyna do szycia prostościegowa „Łucznik” 413, na drewnianym stoliku z napędem nożnym metalowym (pedał + koło). Maszyna jest koloru metalowego z jasnozieloną górą. Płyta ściegowa niepełna. Wymiary stolika: wysokość: 79 cm, szerokość: 92cm, głębokość:42,5 cm. |
Historia |
Po 1945 roku władze PRL zdecydowały o odbudowie Fabryki Broni w Radomiu. Zakłady otrzymały nową nazwę: Zakłady Metalowe im. gen. „Waltera”.
W roku 1948 zakład zaczął produkować maszyny do szycia. Początkowo były to maszyny stębnowe dla potrzeb przemysłu odzieżowego, a od 1954 roku również modele domowe, maszyny do pisania oraz szeroki asortyment narzędzi. Maszyna do szycia ŁUCZNIK kl. 413 z 1964 r. z jako nowa maszyna prostościegowa z napędem nożnym i możliwością zastosowania napędu elektrycznego, bez oświetlenia. Konstrukcja maszyny do szycia: We wszystkich maszynach do szycia wyróżnia się podstawowe części, które warunkują właściwe działanie i funkcjonalność: – płytka ściegowa – metalowa płytka, pod którą zlokalizowany jest bębenek z nicią dolną, – chwytacz – element do którego wkładany bębenek z nicią dolną. To przede wszystkim mechanizm „zbierający” nitkę i warunkujący powstawanie ściegu, chwytacze dzieli się na dwa typy – wahadłowy i rotacyjny, – transporter – zadaniem tego mechanizmu jest przesuwanie materiału w trakcie szycia, – naprężacz nici górnej – od tego elementu zależy jakość szycia i uzyskanego ściegu, zlokalizowany jest w górnej części obudowy maszyny, – wolne ramię – pomaga przy obszywaniu miejsc, do których ciężko się dostać, np. nogawka spodni czy mankiet, – stopka – jeden z ważniejszych części maszyny do szycia. Umożliwia szycie każdym ściegiem i wielu różnych elementów. Wszystkie współczesne maszyny do szycia mają mechanizm posuwu materiału. Jednorazowe przesunięcie tkaniny może być zależne od ściegu. Wiele maszyn może poruszać materiałem również prostopadle do kierunku szycia lub wykonywać ruch poprzeczny igłą. Po uruchomieniu napędu maszyna tworzy ścieg z dwóch nitek przechodzących z góry i z dołu i łączących się węzłem w środku szwu zszywającego tkaninę. Nici i igła muszą być dobrane grubością odpowiednią do rodzaju tkaniny. Nitka górna powinna przechodzić od szpulki znajdującej się na korpusie maszyny, przez haczyk, do talerzyków regulacji naprężenia. Przez oczka i haczyki kierunkowe doprowadzić należy nitkę do uszka igły. Nitka dolna powinna być tego samego rodzaju co górna, mieć tę samą grubość. Naprężenie ich powinno być jednakowe. Źródło: www.baza.archiwa.gov.pl, wikipedia, www.maszynykrawieckie.shophurt.pl |
Stan zachowania: |
dobry |
Opis dźwiękowy: |
brak |
Licencja: |
 Licencja CC BY 3.0 Polska |
Drukuj
